ต้นสดกัญชา เป็นไม้ล้มลุก มีความสูงประมาณ 1-3 เมตร ลำต้นมีขนาดเล็ก ตั้งตรง ลำต้นเป็นสี่เหลี่ยม มีผมสีเทาอมเขียวและไม่ค่อยแตกกิ่งก้าน มันขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด บ้านเกิดของพืชชนิดนี้คือเอเชีย มีเขตการกระจายในอัฟกานิสถาน เขตร้อนของแอฟริกา ยุโรป อเมริกาเหนือและใต้ และฮาวาย พบในยุโรป บราซิล และอเมริกา และปลูกไว้มากตามเนินเขาทางภาคเหนือของประเทศไทย
คุณสมบัติของกัญชา
ตำราแพทย์แผนไทยใช้เมล็ดพืชรับประทานเป็นยาชูกำลัง น่ารับประทาน แต่ถ้ากินมากเกินไปจะเกิดความกลัวและหมดสติ (เมล็ดพืช)
เมื่อสกัดด้วยแอลกอฮอล์แล้ว ยอดอ่อนจะได้ของเหลวสีเขียวที่เรียกว่า "Cannabis Indica Tencture" เมื่อรับประทานประมาณ 5-15 หยด จะมีสรรพคุณทางยาช่วยรักษาโรคที่เกี่ยวกับระบบประสาท เป็นยาคลายประสาท นอนหลับ หลับ และรักษาโรคสมองพิการ เป็นยาแก้ปวดและต้านการอักเสบ (หน่ออ่อน)
ดอกใช้เป็นยารักษาโรคทางประสาท เช่น นอนไม่หลับ คิดมาก หรือผู้ป่วยเบื่ออาหาร ปรุงเป็นอาหาร (ดอกไม้)
ใบใช้เป็นยาลดไข้ เหลืองบาง อ่อนแรง ตัวสั่น เสียงสั่น (ใบ)
ใบกัญชาเป็นยารักษาโรคหอบหืด ช่วยขยายหลอดลมและลดการหดตัวของหลอดลม หั่นเป็นชิ้นด้วยการเพิ่มใบสด แล้วผึ่งให้แห้ง แล้วนำมารมควัน (ใบ) เป็นยา
ใช้ดอกไม้ผสมเม็ดยาแหลมคม ตัดและเมาเป็นยาช่วยกัดเสมหะ (ดอกไม้) ในลำคอ
เมล็ดใช้เป็นยาแก้กระหายน้ำ (เมล็ด)
สารละลายสีเขียวสกัดจากยอดอ่อนด้วยแอลกอฮอล์ มีคุณสมบัติเป็นยาแก้บิด ปวดท้อง และท้องร่วง (หน่ออ่อน), เมล็ดมีคุณสมบัติต้านโรคบิด เช่น หน่อ (เมล็ด)
เมล็ดมีคุณสมบัติเป็นยาแก้ท้องผูก นอกจากนี้ยังใช้เป็นยาแก้ท้องผูกในผู้สูงอายุ โดยใช้เมล็ดพืชที่มีน้ำมัน 30% ร่วมกับยาอื่นๆ (เมล็ดพืช)
ยาพื้นบ้านล้านนาใช้เมล็ดกัญชา 3 เมล็ด (เมล็ด) ผสมกับพริกไทยดำ 3 เม็ด บดเป็นผงและผสมกับน้ำทุกคืนเป็นวิธีคุมกำเนิดสำหรับผู้หญิง
ช่วยขจัดปัญหาประจำเดือนมาไม่ปกติของผู้หญิง (ทั้ง 2 อย่าง)
พืชทั้งต้นใช้ภายนอกสำหรับกลาก กลาก (ทั้งต้น)
ใช้เป็นยารักษาอาการกล้ามเนื้อกระตุก (ทั้งสมุนไพร)
ช่วยลดอาการปวดจากโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์
นอกจากคุณสมบัติที่กล่าวถึงในยาแล้ว กัญชายังใช้รักษาโรคต่างๆ และบรรเทาอาการต่างๆ เช่น ไมเกรนได้อีกด้วย บรรเทาอาการสั่น เพ้อ อาการไอ อ่อนเพลีย ปวดประจำเดือน ข้ออักเสบ และแม้กระทั่งมะเร็งบางชนิดในผู้หญิง[8]
